Geuze mijn partner, mijn alles…
Vandaag heb ik de knoop doorgehakt. 1 van de moeilijkste beslissingen die ik al heb moeten maken. Je was nog zo goed in je kop maar je lichaam zei stop. Je was altijd een super fiere hond en ik heb je dit niet willen afnemen. Je bent in mijn armen in slaap gevallen en je zal spijtig genoeg niet meer wakker worden. Ik zal je nooit vergeten.
Al de keren dat we samen tussen kwamen en je mijn vel heb gered. In het begin van je carrière niet want dan waren knuffels belangrijker voor je dan je werk. Tot op het moment dat Ba Baets je heeft leren boksen. Sinds die dag was het feest en moest ik ogen op mijn gat hebben. Je hebt er wat ko gelegd.
Een litteken op mijn been draag ik ook mijn hele leven met me mee. Tjonge wat kon je bijten. Dit heeft papa ook mogen meemaken.
Deze morgend heb je nog mee een pannenkoek gegeten voor onze ghismo zijn 7de verjaardag. Ik zal je nooit vergeten makker. Ik hoop dat je daar ergens in een paradijs bent en je mag genieten.
Ik hou van je geuze…
Marianne Verbeke